Çok kıymetlim, hayatıma anlam katan bir dostun hediyesiydi. Nazım ile ilgili neden bir çocuk kitabı hediye etmişti bilmiyorum ama ya Nazım’ı çok sevdiğimi biliyordu ya da hala büyüyemediğimi ima ediyordu. Muhtemelen her ikisi de doğruydu diyelim ve bu noktaya fazla takılmadan başlayalım çocuklara Nazım’ı anlatmak için yazılan “Nazım – Güzel Günler Göreceğiz Çocuklar” hakkındaki düşüncelerimi sıralamaya.

Yaşamı mücadeleler ve umut yolculuklarıyla geçmiş olan tepeden tırnağa insan Nazım Hikmet, kitapta Gündüz Vassaf’ın şiirsel kalemi ve Dilem Serbest’in muhteşem resimlemesi ile yeniden hayat bularak çocuklarla buluşuyor.

Genç Nazım’la karşılaşmak, baba Nazım’la buluşmak,  şair Nazım’ın dizeleriyle yaşamı bir kez daha renklendirmek tüm bunlar için de size yalnızca sayfaları çevirmek kalıyor.

Kitapta Nazım Hikmet’in çocukluk günlerinden, gençliğine, aşkları, mahpus hayatı, Moskova günleri gibi hayatının önemli kesitleri, çocuklara özgü bir dil ile resimlemeler ile masal kitabı tadında anlatılıyor. Tabii Nazım’ın en güzel şiirleri de kuşe kâğıda basılı sayfaların parlak yerlerinde yer alıyor.

Bu hikâye ve şiirlerden bazıları…

Nâzım Hikmet henüz 16 yaşında. Aynı isimde şair dedesi Nâzım Paşa’nın konağında bahçenin köşesinde arkadaşları şiir okurken. Topuyla oynamakta olan küçük Nazım ne duysun? Yazdığı “Mevlana” şiiri için dedesini kutluyorlar.  Dedesi; “Olur mu? Ben değil, torunum yazdı!” deyince. Genç Nazım’ı tebrik ediyorlar.

“Sararken alnımı yokluğun tacı
Gönülden silindi neşeyle acı
Kalbe muhabbette buldum ilacı
Ben de müridinim işte Mevlana”

Genç Nazım, arkadaşı Vala’yla Boğaz’da yürüyüşte. İkisi çaresizlikten üzülmekte. Birinci Dünya Savaşı sonunda İstanbul işgal edilmiş. Savaş gemileri Dolmabahçe sularında. Fransız askeri kırbacını şaklatıyor, feslerini çıkartıp selam vermediler diye. İki arkadaşa bağırıyor. Nazım,  “Ankara’ya kaçalım, Mustafa Kemal’in yanına varıp vatanı kurtaralım” diyor. Geminin ambarında günler sürer yolculukları. Silahların arasında. Saklar onları geminin kaptanı. İnebolu’ya geldiklerinde koyulurlar yola, Eşek sırtında, sonra yaya. Mevsimlerden kış, dağda kurt, yolda çamur, varırlar Ankara’da İşgal ordularını Türkiye’den kovacak Mustafa Kemal’in yanına. Paşa onları ellerinden tutar, “Kurtuluş Savaşı’na silahla değil şiirlerinizle katılın” der.

Özgür bir dünya için umutla mücadele eden Nazım Hikmet çocukları çok seviyor. En çokta oğlu Memo’yu. Tabii Nazım’ın oğlu olmak öyle kolay değil. Memo’nun sık görüştüğü arkadaşları polisler oluyor.  Polis arabası ile sabah okula götürüp akşam evine bırakıyorlar Memo’yu.

Çocuk kitabından Nazım şöyle sesleniyor çocuklara…

Dünyayı verelim çocuklara, hiç değilse bir günlüğüne
Allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
Oynasınlar türküler söyleyerek, yıldızların arasında

Dünyayı çocuklara verelim, kocaman bir elma gibi
Verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
Hiç değilse bir günlüğüne doysunlar

Dünyayı çocuklara verelim
Bir gün de olsa öğrensin dünya, öğrensin arkadaşlığı
Çocuklar dünyayı alacak elimizden, ölümsüz ağaçlar dikecekler

Çocuklarınızı Nazım ile tanıştırmanız için enfes bir başucu kitabı. Henüz alıp evinizin kütüphanesine koymadıysanız şiddetle tavsiye ederim. Sadece çocuklar için değil, benim gibi masal okumayı seven çocuk kalmış büyükler için de..

Deniz Gezginci
denizgezginci@hotmail.com