SARI ÖKÜZ

Münihin Sesi köşe yazarlarından Hüseyin Oluç'un SARI ÖKÜZ başlıklı yazısına haberin devamından ulaşabilirsiniz.

İnsanoğlu dünyaya bir kere geliyor. Allah´ın izin verdiği zaman zarfında dünyaya gelen insan bebeklik, çocukluk, gençlik ve yaşlılık gibi süreçlerden geçiyor. Kimisi bu süreçlerin hepsini yaşarken, kimisi ilkinde kimisi de üçüncüsünde devre dışı kalıyor. İnsan çeşitli zaafları olan bir canlıdır. Iyiside vardır, kötüsüde. Cimriside vardır, cömertide. Karakterliside vardır beş kuruş etmeyecek karaktersizide. Onun için bazı insanlar haddinden fazla değer verilirken bazılarının değeri ise genelde bilinememekte. Nice alimlerin, devlet büyüklerinin, hocaların, akrabaların yada dostların değeri vefatından sonra anlaşılır. Insani insan yapan en büyük değer ise karakteri ve kişiliğidir. Dünya makamı için, maddiyati için, itibar için, protokol masalarında görünme aşkına mutabının karşısında iki büklüm olan koca koca insanları gördükçe hayret ediyor, acıyor ve halime hep şükrediyorum. "Nokta kadar menfaat için (.) virgül (,) gibi eğilme", demiş atalarımız. Size geçmişte yaşanmış ve günümüzde aynen yaşanan bazı olayları resmeden bir hikaye paylaşmak istiyorum. Hikayemizin adı "Sarı Öküz" Otlakların birinde bir öküz sürüsü yaşarmış. Çevredeki aslan sürüsünün de gözü öküzlerdeymiş… Ancak, öküzler saldırı anında bir araya geldiği zaman, aslanların yapacak bir şeyi kalmazmış. Bu yüzden küçük hayvanlarla beslenmek zorunda kalan aslanlar, iyi beslenememeye başlayınca bir çare düşünmüşler. Topal aslan yanına bir iki aslanı da alarak, beyaz bayrak çekmiş ve öküz sürüsüne yanaşmış... Suç Hep O Sarı Öküzde! Öküzlerin lideri Boz Öküz ve yanındakilere tatlı dille konuşmaya başlamış: "Saygıdeğer öküz efendiler. Bugün buraya sizden özür dilemeye geldik. Biliyorum bugüne kadar sizlere zarar verdik. Ama inanın ki, bunların hiçbirini isteyerek yapmadık. Bütün suç hep o Sarı Öküz''de. Onun rengi sizinkilerden farklı ve bizim de gözümüzü kamaştırıyor, aklımızı başımızdan alıyor. Biz de barışseverliğimizi unutuyor ve saldırganlaşıyoruz. Sizle bir sorunumuz yok. Verin onu bize, siz kurtulun, yine barış içinde yaşayalım." Boz Öküz ve heyeti bu sözler üzerine aralarında tartışmış ve teklifi haklı bularak, Sarı Öküz''ü vermişler aslanlara. Bir tek Benekli Öküz karşı çıkmış ama kimseye derdini anlatamamış... Aferin, Sizi Kutlarız! Bir süre sonra aslanlar yine aynı yöntemle gelip, bu kez Uzun Kuyruk''u istemişler: "Gördünüz mü ne kadar barışseveriz. Sizi de kararınızdan dolayı kutlarız. Ancak, su sizin Uzun Kuyruk var ya, kuyruğunu salladıkça nereden baksak görünüyor ve aklımızı başımızdan alıyor. Size saldırmamak için kendimizi zor tutuyoruz. Oysa sizler normal kuyruklusunuz. Verin onu bize, bu konuyu kapatıp, barış içinde yaşamaya devam edelim."   Boz Öküz ve heyeti, Uzun Kuyruk''u teslim etmiş, yine Benekli Öküz karşı çıkmış. Uzun Kuyruk, aslanların pençesi altında can vermiş... Nerede Kaybettik Biz Bu Savaşı? Bu olay sürekli tekrarlanmış, her seferinde farklı bahanelerle. Sonunda öküzler zayıflamış, aslanlar küstahlaşmış. Artık, hiçbir bahane ileri sürmeden, doğrudan müdahale ederek, "Verin bize şunu, yoksa karışmayız" demeye başlamışlar. Birer birer aslanların pençesinde can verirken, Boz Öküz ve birkaç öküz kalmış geride. İçlerinden biri liderlerine, "Ne oldu bize, nerede kaybettik biz bu savaşı? Oysa, vaktiyle ne kadar güçlüydük" diye sormuş... Boz Öküz, Benekli Öküz''ün sözlerini hatırlayarak, gözleri nemli "Biz" demiş, "Sarı Öküz''ü verdiğimiz gün kaybettik bu savaşı." İnsanlığımızı ne zaman kaybederiz? Nokta kadar menfaat için (.) virgül (,) gibi eğildiğimiz zaman. Sizleri en kalbi duygularımla selamlıyorum. Hüseyin Oluc- Gazeteci-Ekonomistgazeteciyim20@gmail.com